"അല്ലെങ്കിലും ഈ പെണ്ണുകാണലൊക്കെ വീട്ടില് വച്ചു നടത്തുന്നതു തന്നെയാ നല്ലത്.ഈ ചമ്മല് ഒഴിവാക്കമല്ലോ?"
'ഏതു ചമ്മല്!!!' എന്ന മട്ടില് അവള് അയാളെ നോക്കി. പാവം -അവളുടെ ചിരി കണ്ട്` അയാള് തെറ്റിദ്ധരിച്ചു പോയതാണ്.
"ഏയ് അങ്ങനൊന്നുമില്ല. ഞാനാ പറഞ്ഞത് വീട്ടില് വെച്ചു വേണ്ടാന്ന്" അവള് ക്ലിയറാക്കി.
"അല്ല ഞാനുദ്ദേശിച്ചത്... ഇതിപ്പോ ഇയാള്ക്ക് ഒറ്റയ്ക്കു വരേണ്ടി വന്നില്ലേ അതാ.."
"അതൊന്നും സാരമില്ല.അല്ലെങ്കിലും എന്റെ കാര്യം പറയാന് ഞാന് മാത്രം പോരേ??"
ഇനിയെന്തു പറയും എന്ന് രണ്ടുപേരും ഗാഢമായി ആലോചിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കുമ്പോഴാണ് വെയ്റ്റര് മെനുവും കൊണ്ടു വന്നത്.ഒരു പിടിവള്ളി കിട്ടിയ ആശ്വാസത്തൊടെ അയാള് പറഞ്ഞു.
"എന്താ വേണ്ടതെന്നു വെച്ചാല് ഓര്ഡര് ചെയ്തോളൂ"
മെനുവിലേക്കു നോക്കിയ അവളുടെ കണ്ണില് ആദ്യം പെട്ടത് "കപ്പ+ഫിഷ് കറി" എന്ന മനോഹരമായ വാക്കുകളായിരുന്നു.ഒരു കൊച്ച് ടൈറ്റാനിക് മുങ്ങാന് മാത്രം ഉമിനീരിറക്കി, സ്വന്തം മനസാക്ഷിയെ വഞ്ചിച്ചു കൊണ്ട് അവള് പറഞ്ഞു.
"എനിക്ക് ഒരു ചായ മാത്രം മതി"
"ശരി നമുക്ക് കാര്യത്തിലേക്കു കടക്കാം.അധികം സംസാരിക്കാത്ത ടൈപ്പാണല്ലേ?"'
ദൈവമേ. ഇതു വീട്ടില് വെച്ചവാത്തത് എത്ര നന്നായി.ഇല്ലെങ്കില് വീട്ടുകാര്ക്ക് കൂട്ടത്തോടെ ഹാര്ട്ടറ്റാക്ക് വന്നേനേ' എന്നു സൈലന്റായ ഒരാത്മഗതത്തിനു ശേഷം അവള് ചോദിച്ചു.
"അതെന്താ അങ്ങനെ തോന്നീത്??"
"അല്ല ഇത്രേം നേരം കണ്ടതു വച്ച് ഒരു ശാന്തപ്രകൃതമാണെന്നു തോന്നി."
എത്ര ഭീകരമായ തെറ്റിദ്ധാരണ!!! 'നിന്നെ ഞാന് തല്ലാത്തത് നീ തിരിച്ചു തല്ലുമെന്ന് പേടിച്ചിട്ടു മാത്രമാണെന്ന് പറഞ്ഞ കൂട്ടുകാരനെ മസ്സിലോര്ത്ത് അവളറിയിച്ചു.
"അയ്യോ ഞാനങ്ങനെയൊന്നുമല്ല.പിന്നെന്താന്നു വച്ചാല് ഒരല്പ്പം കൂടുതല് നേരെ വാ നേരെ പോ മട്ടാണ് ആ ഒരു പ്രശ്നമേയുള്ളൂ."
"അതൊരു നല്ല കാര്യമല്ലേ??"
"അനുഭവം അങ്ങനെയല്ല"
"പിന്നേ ബാക്കി കാര്യങ്ങളൊക്കെ.. അതായത്...ദൈവവിശാസിയാണോ?"
"ഞാന് ഭയങ്കര ദൈവവിശ്വാസിയാ.എന്തു ചെയ്യുമ്പഴും പ്രാര്ത്ഥിച്ചിട്ടേ തുടങ്ങാറുള്ളൂ."
"ഞാനുമതെ.എല്ലാ ഞായറാഴ്ചയും പിന്നെ കടമുള്ള ദിവസങ്ങളിലും പള്ളീല് പോവും. ഇനി എങ്ങാനും ആ ദിവസം പോവാന് പറ്റീല്ലെങ്കില് അതിനടുത്ത ദിവസം പോവും. ഇവിടെ ഏതു പള്ളീലാ പോവാറുള്ളത്??"
"ഞാന് ഇവിടെ പള്ളീലൊന്നും പോവാറില്ല. വീട്ടില് പോവുമ്പോള് വല്ലപ്പോഴും പോകും.അതുതന്നെ പണ്ടു കൂടെപ്പഠിച്ചവരേം പരിചയക്കാരേം ഒക്കെ ഒറ്റയടിക്ക് കാണാന് വേണ്ടിയാ.."
"പിന്നെ വിശ്വാസിയാന്ന് പറഞ്ഞത്??"
"'ഞാന് ഒരു ദൈവവിശ്വാസിയാണ്.പള്ളിവിശ്വാസിയല്ല.പിന്നെ കഴിഞ്ഞ ഒരഞ്ചാറു വര്ഷത്തെ കണക്കു നോക്കുകാണേല് പള്ളിയെക്കാളും അമ്പലത്തിലാ ഞാന് പോയിട്ടുള്ളത്"
"അതെന്താ ഹിന്ദുമതത്തോട് വല്ല ചായ്വും ഉണ്ടോ??"
"ഏയ് അങ്ങനൊന്നുമില്ല. വീടിന് കൂടുതലടുത്ത് അമ്പലമായിരുന്നു.പിന്നെ അവിടെ പോയാല് ഒച്ചേം ബഹളോമൊന്നുമില്ലാതെ പ്രാര്ത്ഥിക്കാലോ.അതു മാത്രമല്ല,ആ അമ്പലത്തില് ഇടയ്ക്കിടയ്ക്ക് ഫ്രീയായി ഭക്ഷണോം തരാറുണ്ട്"
"അപ്പോള് പള്ളീന്നുള്ള ലെറ്റര് എങ്ങനെ കിട്ടും??"
ഓ പിന്നേ ബാക്കിയെല്ലാം തികഞ്ഞല്ലോ?അല്ലെങ്കിലും ഈ കാലഘട്ടത്തില് പള്ളീന്നുള്ള ലെറ്ററല്ല; എയിഡ്സിന്റെ ടെസ്റ്റ് റിസള്ട്ടാ കല്യാണത്തിനു മുന്പ് കൈമാറേണ്ടത് എന്ന് പറഞ്ഞാലോ?? അല്ലെങ്കില് വേണ്ട ഇയാളെ കണ്ടിട്ട് ഒരു ലോലഹൃദയനാന്നാ തോന്നുന്നത്.ചിലപ്പോ താങ്ങീന്നു വരില്ല.മനസ്സില് വന്നത് അടക്കി അവള് പറഞ്ഞു,
"അതൊന്നും പ്രശ്നമുണ്ടാവില്ല. വീട്ടീന്ന് കൃത്യമായി പള്ളിക്കുള്ള സിറ്റിംഗ് -ഫീസ് സോറി പിരിവ് കൊടുക്കാറുണ്ട്"
"ഓക്കെ ഓക്കെ പിന്നെ ഒഴിവുസമയത്തൊക്കെ എന്താ ചെയ്യുന്നത്??"
"കയ്യീ കിട്ടുന്നതെന്തും വായിക്കും, ചുമ്മാ കറങ്ങാന് പോകും, ആരെങ്കിലും കൂടെയുണ്ടെങ്കില് നോണ്-സ്റ്റോപ്പയി വര്ത്താനം പറയും, സഹിക്കാന് പറ്റാത്തത്ര മൂഡുണ്ടെങ്കില് മാത്രം കുറച്ചു പെയിന്റിംഗ് ചെയ്യും, ഇതിനൊന്നും തോന്നുന്നില്ലെങ്കില് ചുമ്മാ കിടന്നുറങ്ങും"
"ഞാന് ഒഴിവുള്ളപ്പോഴൊക്കെ പാട്ടു കേള്ക്കും"
അതെല്ലാരും ചെയ്യുന്നതല്ലേ,പ്രത്യേകിച്ചു പറയാനുണ്ടോ എന്ന ചോദ്യം കഷ്ടപ്പെട്ടു വിഴുങ്ങുന്നതിനിടയില് കുടിച്ചോണ്ടിരുന്ന ചായ അവളുടെ മൂക്കില് കയറി വിക്കിപ്പോയി
"കല്യാണം കഴിക്കാന് പോവുന്ന ആളെപറ്റി എന്തെങ്കിലും സങ്കല്പ്പം??"
ദൈവമേ ലോകത്തിലെ ഏറ്റവും ബോറായ ചോദ്യം. ഇതിനൊക്കെ എന്തുത്തരം പറയും.കല്യാണത്തെപറ്റിയേ വെല്യ അഭിപ്രായമില്ല;പിന്നെയല്ലേ ...മൗനം വിദ്വാനു ഭൂഷണം..
"പറഞ്ഞോളൂ ഞാന് ഒന്നും വിചാരിക്കില്ല" അയാള് വിടാനുള്ള ഭാവമില്ല.
ചാടിയെഴുനേറ്റ് അറ്റന്ഷനായിനിന്ന് 'കളരിവിളക്കു തെളിഞ്ഞതാണോ, കൊന്നമരം പൂത്തുലഞ്ഞതാണോ" എന്ന പാട്ടു പാടനാണ് അവള്ക്ക് തോന്നിയത്.അതിനു ശേഷം കണ്ണ് തുരുതുരാ അടച്ചുതുറന്ന്,കാലിന്റെ പെരുവിരല് കൊണ്ട് സെമിസര്കിള് വരച്ച്, ഈ പാട്ടില് പറഞ്ഞ യോഗ്യതകളുള്ള ഒരാളാണ് എന്റെ സങ്കല്പ്പത്തില് എന്നും കൂടി പറഞ്ഞാല് എല്ലാം പൂര്ത്തിയായി.പുറത്തേക്കു വന്ന ചിരി കടിച്ചുപിടിച്ചുകൊണ്ട് അവള് പറഞ്ഞു
"എനിക്ക് അങ്ങനെ സങ്കല്പ്പമൊന്നുമില്ല"
"എനിക്ക് നാടന് പെണ്കുട്ടിയേയാണിഷ്ടം.. യു നോ ഈ സാരിയൊക്കെയുടുത്ത് ആ ടൈപ്പ്.. മനസ്സിലായില്ലേ"
അപ്പം ഇതാണ് ഈ മനപ്പൊരുത്തം മനപ്പൊരുത്തമ്ന്ന് പറയുന്നത്.ഹോ ഇത്രേം നേരം സംസാരിച്ചതില് യോജിപ്പുള്ള ഒരു കാര്യമെങ്കിലുമുണ്ടല്ലോ.അവള് സമധാനിച്ചു.
"എനിക്കുമതേ.സാരിയൊക്കെയുടുത്ത് നിറയെ മുടിയൊക്കെയുള്ള കുട്ടികളെ എനിക്ക് ഭയങ്കര ഇഷ്ടമാണ്.സത്യം പറയാലോ.. ഈ കാവ്യാമാധവനോടൊക്കെ എനിക്ക് മുഴുത്ത അസൂയയാണ്. അതെങ്ങനാ ചിലര്ക്കൊക്കെ ദൈവം കണ്ണും മൂക്കുമില്ലാതെ വാരിക്കോരി കൊടുക്കും. ബാക്കിയുള്ളവരോടോ ഒരുമാതിരി ചിറ്റമ്മ നയോം.സാരീടെ കാര്യമാണെങ്കില് വേറൊരു ട്രാജഡി. രണ്ടു മീറ്റര് നീളമുള്ള ദുപ്പട്ട മാനേജ് ചെയ്യാന് പറ്റുന്നില്ല.അഞ്ചാറു മീറ്റര് നീളമുള്ള സാരീടെ കാര്യം പിന്നെ പറയണ്ടല്ലോ?"
കയ്യിലിരുന്ന തൂവാല കൊണ്ട് മുഖത്തെ വിയര്പ്പൊപ്പി അയാള് പറഞ്ഞു."സമയം കുറച്ചായി നമുക്കിറങ്ങാം"
"ശരി ശരി " അവള് ചാടിയെഴുന്നേറ്റു
"അതിനു മുന്പ് ഒരു കാര്യം കൂടി. ഇത്രേം നേരം ഞാന് മാത്രമാണല്ലോ ചോദ്യങ്ങള് ചോദിച്ചത്. ഇയാള്ക്ക് എന്നോടൊന്നും ചോദിക്കാനില്ലേ?"
അവള് ഒന്നാലോചിച്ചു.കുറച്ചു നേരമായി ഒരു ചോദ്യം ചോദിക്കണമെന്നു വിചാരിക്കുന്നു.അങ്ങു ചോദിച്ചാലോ??
"ഒരു കാര്യം ചോദിക്കണമ്ന്നുണ്ട്.പക്ഷെ സാധരണ ഈ ചോദ്യം ആണുങ്ങള്ക്കിഷ്ടപ്പെടാറില്ല.അതുകൊണ്ട് വേണ്ടാന്നു വെച്ചിരിക്കുകയായിരുന്നു. ഒന്നും വിചാരിക്കരുത്"
"ഇല്ല ധൈര്യമായി ചോദിച്ചോളൂ. ഞാന് ഒന്നും വിചാരിക്കില്ല"
"ആ ചായേടെ പൈസേല് എന്റെ ഷെയര് എത്രയാ??"
-ശുഭം-